Zondag 8 januari. Een droge dag gelukkig. Ik mocht het afscheid van een klein mannetje fotograferen. Het is bijzonder hoe ouders in eigen liefde, afscheid kunnen nemen van een klein overleden jongetje van ongeveer een half jaar. Overleden aan een stofwisselingsziekte. Alle vrienden om hen heen waren zwanger of hadden net een kindje. Bewondering voor de ruimte die de ouders konden opbrengen voor alle kinderen en vrienden om hen heen terwijl ze zo’n groot afscheid moesten nemen. Hun zoon was erbij en lag in een mooie wieg. Hij was prachtig. Ze spraken allebei. Moeder de hele tijd contact makend met hun zoon. Vader met het hand op zijn hart. Oma en een vriendin spraken ook. Allemaal eigen, dichtbij en met liefde. Aansluitend zijn ze naar een mooie plek gegaan om daar met alle bloemen in een stervorm een mooi aandenken aan hem achter te laten. Een plek waar zij vaak met hem zijn geweest en een plek waar ze nog vaak naartoe zullen gaan.

Woensdagavond 11 januari.
Een lezing van Manu Keirse bijgewoond. Een mooi verteller met enorme ervaring binnen rouwverwerking en palliatieve zorg. Hij vertelde over de vier sleutels die je kunt gebruiken om deuren te openen naar verdriet.
1. Luisteren
2. Correcte informatie vertellen
3. Warmte en genegenheid tonen
4. Herinneren van de persoon
Bij het laatste punt sprak hij zo’n mooie zin uit die hij, op mijn verzoek, heeft opgeschreven in het boek dat ik heb gekocht bij hem.

“Sterven is het verhuizen naar het hart van de mensen die van je houden.”

Prachtig.