Verwijderen tube?
Een puberjongen vecht voor zijn leven. Hij is lichamelijk en verstandelijk beperkt door een infectie in zijn jonge kinderjaren. Er heeft net een pittige operatie plaatsgevonden en de eerste keer dat de tube werd verwijderd kwam de ademhaling niet vanzelf op gang. Nu zal het in de loop van de dag weer geprobeerd gaan worden en de ouders willen vóór dat moment foto’s. De ouders zijn niet meer bij elkaar. Ze hebben allebei een nieuwe partner en met hun nieuwe partner ‘nieuwe’ kinderen. De puberjongen die in bed ligt is van hen samen.
Twee (nieuwe) gezinnen
Ik fotografeer eerst het ene gezin met partner en gezamenlijke kinderen en dan het andere gezin met partner en gezamenlijke kinderen. Ik vraag of de biologische ouders ook samen met hun zoon op de foto willen. Daar hebben ze geen behoefte aan. Als hij komt te overlijden zijn de biologische ouders opeens niet meer verbonden met elkaar. Zal de bloedband definitief worden verbroken?
Liefdevol
De ‘nieuwe’ broers en zussen zijn lief en zorgzaam naar hun grote broer. Ze geven kussen, gaan bij hem liggen, aaien en strelen en zeggen lieve dingen tegen hem. Ook de nieuwe partners zijn liefdevol en betrokken. De puberjongen heeft in beide gezinnen een eigen plek. Bijzonder om te zien en te mogen vastleggen. Door het leven en de drukte om hem heen komt ook hij wat meer tot leven en hij doet zijn ogen open. Prachtige kijkers. Wat een pit zit er in deze jongeman. Ik zie vuur in zijn ogen en leg zijn blik vast.
Brug
Als ik klaar ben neem ik afscheid. Ik ben benieuwd en nieuwsgierig hoe dit gaat (af)lopen. Ik bel nog twee keer naar de afdeling en beide keren krijg ik te horen dat hij zelfstandig ademt. Tot op de dag van vandaag weet ik niet of dat nog steeds zo is. Dat is wel mijn wens omdat hij een brug is. Een mooie, vurige brug die deze gezinnen met elkaar verbindt.
